Lesotho Malealea

We gaan de grens over naar Lesotho.
Het landschap veranderd, minder vuil, meer bomen. We willen even een kop koffie en thee halen, dus stoppen bij een benzine station. De kinderen vinden dat spannend, er staat een meneer met een flink geweer. Dit ter bescherming tegen overvallen. De mannen die er bij staan hebben geen idee van waar Nederland ligt en dat het dan bij ons nu zomer is. Ze luisteren met verbazing. De eigenaar vind ik maar een engerd, hij is iets te gefocust op zoonlief, waar we hem zelfs 2x uit z’n armen moeten trekken. Laten we het voor de gemoedsrust maar op houden dat het enthousiasme is voor een blond blank kind. Na de nodige cafeïne rijden we snel door.

7 km voor aankomst bij onze lodge in Malealea moeten we een onverharde weg op. Er staat een grappig bord, iets met dames zit je bh goed vast? We komen op een bumpy road. En bumpy it is. Na dik een half uur zijn we bij de lodge.
We zijn mooi op tijd dus genieten van een simpele lunch lekker in het zonnetje. De weergoden zijn ons goed gezind, want de voorspellingen waren veel slechter. Het koelt wel snel af, maar niet zo erg als in Golden Gate.

We mogen 2 avonden gebruik maken van een home cooked meal bij de lodge. Het is super smaakvol, mijn kook en bak hart is ziels gelukkig deze reis.

Onze eerste nacht is een rumoerige. Het regent hier voor het eerst sinds deze winter en dat zullen we weten. Door ons golfplaten dakje lijkt het of het met bakken uit de lucht komt. Elke bui gaat gepaard met flinke onweer. Ik maak me toch wat zorgen om alle mensen hier die in hun in elkaar geflansde huisjes wonen, hopelijk hebben ze het droog gehouden. De kinderen lijken overal door heen te hebben geslapen, al geven ze in de ochtend aan het zeker wel te hebben gehoord. Niet bang, maar mooi! Dat stelt een moederhart gerust.

Er staan 2 wandelingen op het programma. In de ochtend een Village Cultural hike, al is het meer een rondleiding door een traditioneel Basotho, spreek uit als Basoetoe, dorp (Basothos zijn inwoners van Lesotho). We luisteren soms met verbazing naar hun, voor ons wat ongewone, gebruiken. We leren hoe ze er bier brouwen (dat komt niet zo nauw 😉 ). Maar ook over tradities rondom overlijden en begraven.
We maken kennis met de kindjes uit het dorp, normaal zitten zij op school maar er is geen juf vandaag ivm een belangrijke opening elders. Onze kinderen delen koekjes en ander lekkers uit wat ze wat schuchter, maar blij aanpakken.

We lunchen bij de lodge met Sephaphatha, Basotho brood. Doet een beetje denken aan de simpele en snelle broodjes die we thuis maken met yoghurt, maar dan wat dikker.

In de middag doen we de Top of Gorge hike, een mooie wandeling in de omgeving van Malealea. De kinderen ravotten lekker en vinden vele soorten prachtige stenen en ook overblijfselen van koeien.

De volgende dag maken we ons op voor een flinke reisdag, maar eerst gaan we nog op zoek naar een winkel met Basotho kleden. De Basotho gebruiken deze als een gewaad. Wij vinden het vooral leuk als home deco 😉
We moeten onze bumpy road eerst weer af voor we überhaupt ergens kunnen komen. Er komen af en aan kindjes aan rennen, sommige in zomerjurkjes en blote voetjes. En dit terwijl het ’s nachts best wat heeft gevroren. We geven ze allemaal wat biscuitjes en dankbaar zwaaien ze ons na. Niet veel later speelt USA for Africa met We are the world op onze spotify afspeellijst. Het lied en de kindjes van net grijpen me in eens erg aan. Het is toch allemaal gek verdeeld in de wereld.

We rijden naar Mafeteng, daar zouden ze mooie kleden hebben. Het is een enorm druk centrum. Wellicht is dit ook omdat het zaterdag is. Ik vind het spannend om uit te stappen en het lijkt even de omgekeerde wereld. De mensen hier willen graag foto’s van ons maken, sja andersom doen we het ook, dus we ondergaan het maar. De mannen blijven met de kids in de auto’s zitten terwijl wij, de dames, de winkel met kleden opzoeken. Een super leuke dame helpt ons en per gezin slagen we er in om een prachtig traditioneel kleed te kopen. Eenmaal terug hebben de mannen het moeilijker dan wij, de auto’s worden belaagd met opdringerige mensen. Ze zijn blij dat we veilig terug zijn en we vervolgen nu gauw onze reis. We gaan Zuid-Afrika weer in en zetten voet naar Zebra National Park.

Totsiens!